gdziekolwiek

"A jeśli człowiek błąd popełnia myśląc, że zapala się tysiąc gwiazd, kwitnie tysiąc kwiatów, czy sto tysięcy kropel spada jako deszcz. A może gwiazdy zapalają się pojedynczo każdy kwiat kwitnie sam. Każda deszczu kropla ku ziemi dąży samotnie. A ta wielość, wspólność, razem - istność to suma, wrażenie - wielu, wielu. Wielu. Samotność.
Gdziekolwiek człowiek
Dąży
Krąży
Jest
Hałas chaosu - leczy losu gest
-samotność kropli - najpewniejszą z ról
-Szczęście
I ból
Gdziekolwiek człowiek
morzem
-ciałem fal
zdrojem i rzeką
oceanu dal
-samotność kropli
w trawie sennych pól
-szczęście
I ból."
[A.Poniedzielski, zwierciadło 06/07]

...ból. kiedyś nawet brak bólu będzie bolał...